Przejdź do treści

Peregrynacja obrazu św. Józefa oraz wyjaśnienie symboliki ikony.

Peregrynacja obrazu św. Józefa

W związku z przeżywanym w Kościele Rokiem świętego Józefa, którego czcimy jako Patrona naszej parafii, od 1 maja trwa peregrynacja obrazu św. Józefa, który nawiedza nasze domy i gromadzi rodziny na wspólnej modlitwie.

Obraz Św. Józefa, który przyjmujemy w domach jest kopią ikony św. Józefa, której mniejsza wersja na stałe zagościła na ścianach w domach wielu parafian.

Poniżej zamieszczamy tekst wyjaśniający bogatą symbolikę tego przedstawienia św. Józefa oraz galerię zdjęć z peregrynacji obrazu w naszych domach.

Ikona św. Józefa przedstawia silnego, ale delikatnego i współczującego przybranego ojca, tulącego w ramionach młodego Jezusa. Św. Józef jest patronem ojców, robotników, chorych i umierających. 

Początki obrazu

Święty Józef jest prawie całkowicie nieobecny w repertuarze starożytnych ikon bizantyjskich. Można go zobaczyć, grającego drobne role w ikonach Narodzenia Pańskiego i Ofiarowania w Świątyni. Nabożeństwo do św. Józefa nabrało rozmachu wśród europejskich chrześcijan na początku XII wieku dzięki pracy wpływowych świętych, takich jak Bernard, Tomasz z Akwinu i Gertruda. Ponieważ brakuje tradycyjnych konturów ikon, ikona, którą tu dla Was odtworzyliśmy, jest oryginalną kompozycją Siostry Marie-Paul według starożytnych koncepcji ikonograficznych. 

Teologia i symbolika

Józef tuli młodego Jezusa w ramionach, otulając i chroniąc Dzieciątko, ale nie obejmując Go. Wydaje się, że ręce Józefa boją się dotknąć jego przybranego Syna, podczas gdy ręce Syna wyciągają się, by zapewnić mu otuchy. Jezus siedzi na ramieniu Józefa jak na tronie. W końcu jest On Królem Wszechświata. Wydaje się, że waży nie więcej niż piórko.

Zarówno Jezus, jak i św. Józef ubrani są w tuniki i szaty z epoki starożytnej Grecji i Rzymu. Tunika Jezusa jest biała, symbolizuje czystość i przynależność do kościoła chrześcijańskiego. Jego szata jest szkarłatna i złota, tradycyjne kolory używane do symbolizowania rodziny królewskiej w bizantyjskich ikonach. Każda głowa otoczona jest aureolą wskazującą na świętość. Aureola Dzieciątka Jezus zawiera krzyż i greckie litery omega, omicron i pisownię nu „HO ON”. „Jestem, który jestem”, imię używane dla Boga w Księdze Wyjścia 3,14. Każda aureola jest obramowana krwistoczerwonym konturem, a greckie litery na tle są tego samego koloru. Czerwony jest znakiem krwi życia dzielonej między Bogiem a ludzkością

Tło ikony to złoty liść. Złoto jest tradycyjnie używane do symbolizowania Boskiego światła, ponieważ metaliczna powierzchnia odbija i wzbogaca światło, które pada na nie w sposób tak różny od farby. Litery „IC XC” w tle to grecki monogram Chrystusa, Iesous Christos. Greckie litery u góry oznaczają „Święty Józef”.

Jednym z tradycyjnych symboli zawsze kojarzonych ze św. Józefem jest laska zwieńczona lilią. Tradycja kościelna mówi nam, że Józef został w cudowny sposób wyróżniony w grupie potencjalnych zalotników Maryi, gdy jego laska rozkwitła w lilię. Cud przypomina słowa Izajasza: „Z pnia Jessego wyrośnie pęd i wyrośnie gałązka z jego korzeni”, nawiązując do związku między nadchodzącym Mesjaszem a linią króla Dawida.

Źródło: https://www.printeryhouse.org/ProdPage.asp?prod=M15